به گزارش ایسنا، در قلب پارک پلیس، عمارتی دوطبقه با سرستون‌ها و گچ‌بری‌هایی بی‌نظیر قرار دارد که هنر ایرانی را به‌نمایش می‌گذارد. هرچند قرار ‌گرفتن این عمارت در منطقه‌ای که پیش از این باغ انار بوده و اکنون به پارکی بزرگ و سرسبز تبدیل شده است، می‌تواند به زیبایی عمارت بیفزاید، ولی زمانی این زیبایی در کنار یک بنای قاجاری به‌چشم می‌آید که به خود بنا نیز توجه لازم شده باشد، نه بنایی که در اطراف آن، پارکینگ ماشین‌های شهرداری، انبار پارک و حتا مکانی برای خواب و استراحت کارگران افغانی وجود دارد.

با نگاهی کوتاه از لای در و پنجره می‌توان همه‌چیز را از وضعیت داخل عمارت فهمید. یادگاری‌ها، ترک‌ها، لکه‌های سیاه، نوشته‌هایی مانند «اتاق آوارگان افغانی» و شعرهایی که روی دیوارها به‌چشم می‌خورند، همه و همه از بی‌توجهی متولیان و مسؤولان به این عمارت حکایت می‌کنند.

با گردشی در اطراف عمارت به‌جز اتاقک‌هایی که به‌نظر می‌رسد، به اسکان کارمندان شهرداری منطقه و نیروی انتظامی مربوط است و ماشین‌هایی که شاید به کارمندان متعلق باشد و پارکینگ آن‌ها درست در مقابل عمارت قرار دارد، فضای سبز مرتب اطراف بنا از یک طرف و عمارت قاجاری روبه نابودی «ارباب هرمز» از سوی دیگر، تضادی را ایجاد می‌کند و نشان می‌دهد که این بنای تاریخی در میان توجه و رسیدگی به دیگر بخش‌های پارک، کاملا مهجور و متروک مانده است.

عکاس‌خانه‌ی شهر، عطاری شهر و شاید مغازه‌های دیگر با پسوند «شهر» تا چندی پیش در هریک از اتاق‌های این عمارت که به گفته‌ی برخی ساکنان منطقه، تنها بنای تاریخی در شمال شرقی تهران است، فعالیت می‌کردند و به‌مرور زمان غیرفعال شدند.

هرچند این عمارت پس از سال‌ها بی‌توجهی از سوی متولیان، سرانجام در سال 1384 توسط مسؤولان سازمان میراث فرهنگی و گردشگری در فهرست آثار ملی به ثبت رسید، ولی هم‌چنان توجه چندانی از سوی شهرداری تهران که متولی این عمارت قاجاری است، به این بنا نمی‌شود.

عمارت ارباب هرمز در منطقه‌ای معروف به «باغ اناری» که سال‌هاست باغ انار آن از بین رفته، قرار گرفته است. هرمز، ارباب معروفی است که در اواخر دوران قاجار و اوایل پهلوی منطقه‌ی تهران‌پارس را تأسیس کرد. در سال‌های ابتدایی 1300 ارباب هرمز استخر عمارت خود را به‌جای مالیات به وزارت دارایی آن دوران بخشید و بر این اساس، خیابان منتهی به باغ اناری به این نام معروف شد.