این منطقه در شمال شهرستان آستانه اشرفیه قرار گرفته است. از جنوب به بندر کیاشهر، از غرب به رودخانه اوشمک و شهر زیباکنار، از شرق به تاسیسات صدا و سیما در کنار روستای امیرکیاسر و از شمال تا عمق 6 مترى دریاى خزر در منطقه کیاشهر ادامه پیدا می‌کند.

در این منطقه هم‌اکنون مجموعه‌ای از 3 تالاب کیاشهر در شرق، بوجاق در غرب و ۲۲ بهمن در مرکز همراه دلتای سفیدرود، جلگه‌ها و علفزارهای غرب دلتای سفیدرود و زمین‌ها و آب‌های ساحلی دریای خزر قرار گرفته است. مساحت کل بوجاق که نخستین «پارک ملی خشکی ـ دریایی» ثبت‌شده در ایران محسوب می‌شود ۳۲۶۰ هکتار است. از این مقدار حدود ۱۶۰۰ هکتار آن محوطه دریایی، حدود ۱۶۰ هکتار محوطه تالابی و بقیه آن محوطه خشکی شامل زمین‌های ساحلی، جلگه‌ای و علفزار می‌شود.

برای سفر به این پارک ملی و نواحی اطراف آن از مسیرهای متعدد آسفالته و خاکی می‌توان استفاده کرد که مسیرهای اصلی دسترسی به آن، دو جاده آسفالته کیاشهر به زیبا کنار و کیاشهر به روستای امیر کیاسر است که هر دو از حاشیه جنوبی پارک عبور می‌کنند.

تنوع زیستی پرندگان در بوجاق بسیار بالاست. بر‌اساس تحقیقی که از سال ۸۳ تا ۸۵ در این پارک انجام شد، در مجموع ۲۳۴ گونه پرنده از ۴۹ تیره مختلف در آن مشاهده شده که معادل 6‌/‌46 درصد کل انواع پرندگان ایران (۵۲۰ گونه) است و ۱۲ گونه آن از جانوران در معرض خطر انقراض در فهرست سرخ اتحادیه بین‌المللی حفاظت از محیط‌زیست است. مهم‌ترین پرندگان بوجاق شامل انواع قو، غاز، مرغابی، فلامینگو، آنقوت، چنگر(پرلا)، پرستوی دریایی، بوتیمار، اگرت، خوتکا، پلیکان، گیلانشاه، گیلار، کشیم، لک‌لک، کاکایی، باکلان، حواصیل، درنا، قرقاول، بلدرچین، چاخ‌لق، زنگوله بال، سلیم، خروس کولی، آبچلیک، ابیا، پاشلک، تلیله، جغد، چکاوک، دارکوب، هدهد، سبزه قبا، زنبورخوار، ماهی‌خورک و پرندگان شکاری مانند انواع عقاب، کورکور، سارگپه و سنقر، عقاب دریایی، هما، قرقی، طرلان، پیغو، ترمتای، دلیجه، لیل، بالابان، لاچین و بحری، سسک، پپت، زرده‌پره، توکا، قمری، چرخ ریسک، مگس‌گیر، دم جنبانک، سنگ چشم، بلبل، سینه سرخ، کوکو و چلچله است.

البته �