جواد منافی از آن دسته بازیکنانی بود که اگر آن سانحه تصادف پیش نمیآمد، به یکی از ستارههای تاریخ فوتبال ایران تبدیل میشد. او یکی از بااستعدادترین بازیکنانی بود که فوتبال ایران به خود دیده است. دفاع چپ باشگاه پرسپولیس و تیم ملی در سالهای 72 و 73 که پلههای ترقی را خیلی زود پشت سر گذاشته بود در حالی که تنها 21 سال داشت، بر اثر تصادف مجبور شد فوتبال را کنار بگذارد؛ بازیکنی که با توجه به استعداد بسیار بالایی که داشت، میتوانست یکی از لژیونرهای موفق فوتبال ایران شود و در جام جهانی 1998 و 2006 ستاره تیم ملی ایران باشد.
منافی درباره آن حادثه میگوید: «بعد از بازی با تیم کشاورز در لیگ آزادگان بود که صعود تیم ما مسجل شد و قرار بود مسابقات مرحله نیمه نهایی 3 هفته دیگر برگزار شود. به همین دلیل برای ما یک استراحت چندروزه در نظر گرفته و من هم از فرصت استفاده کردم و همراه یکی از دوستانم راهی شمال شدیم. چون نیمههای شب جاده کاملا خلوت بود و من با سرعت زیادی رانندگی میکردم، ناگهان در یکی از پیچهای جاده چالوس، یک خودروی سنگین از روبهرو آمد که به نظر میرسید راننده آن به خواب رفته و به سمت ما منحرف شد.
آمدم خودرو خودمان را کنترل کنم تا به کامیون نخورد؛ اما اوضاع بدتر شد و آن را به کوه زدم. دیگر از آن صحنه تا یک هفته بعد چیزی یادم نمیآمد، چون در کما بودم و وقتی هم از کما خارج شدم، تازه به یک مرد گچی تبدیل شده بودم. روزهای اول خیلیها دلداریم میدادند که میتوانم به فوتبال برگردم، اما بعد از 8 ماه که هنوز پایم در گچ بود، فهمیدم که دیگر امکان این که دوباره فوتبال بازی کنم، نیست. خوشبختانه دوستم هم بعد از چند ماه از بیمارستان مرخص شد و به زندگی عادی خود بازگشت، اما زندگی من هیچگاه عادی نشد.»
منافی در ادامه میگوید: «بعد از حدود 3 سال دوباره به پرسپولیس بازگشتم. آقای عابدینی خیلی به من لطف کردند و برای من پزشک و فیزیوتراپ گرفتند، اما نتوانستم دوباره بازیکن شوم و خیلی زود مصدوم میشدم و سرانجام در 28 سالگی به این نتیجه رسیدم که واقعا دارم وقت تلف میکنم و به آن بازیکنی که باید، تبدیل نمیشوم. برای همین شروع کردم به یادگیری تاکتیکهای مختلف فوتبال و در کلاسهای مربیگری شرکت کردم تا حداقل اگر نتوانستم فوتبالم را ادامه دهم، یک مربی خوب شوم و تجربیاتم را در اختیار جوانها قرار دهم.»
این پیشکسوت فوتبال در حال حاضر 38 سال دارد و میگوید: «حالا در تیمهای مختلف مربیگری میکنم و دوست دارم روزی مربی باشگاه محبوبم، پرسپولیس شوم.»