همه سال‌های عمر ما مملو بوده است از خبرهای خوب و بد. حتما سال 88 هم همین طور خواهد بود. هر چند بهتر است دل به خوبی‌هایش بسپاریم و مدد الهی را برای عبور از کنار بدی‌ها طلب کنیم.

سال 87؛ سال عبور از بحران‌هایی بود که سایه سنگینش در تمام روزهای سال تنهایمان نگذاشت. از تهدید دشمن به حمله نظامی که گاه مجبور بودند برای افکندن رعب در دل‌هایمان جزییات نقشه حمله و سلاح‌های مرگبارشان را به رخمان بکشند؟ تا سال اول خشکسالی که نه چندان آسان گذشت تا آماده باشیم برای شرایطی مشابه یا بدتر در سال 88.

در سال 87 هر چند غول مسکن جانی دوباره یافت اما در ماه‌های پایانی توانستیم زمینگیر شدنش را ببینیم.

سال 87؛ سال امیدها و آرزوهای بلندی بود که شاید در رویاها و خواب‌ها می‌توانستیم سراغی از آن بگیریم. پیشرفت چشمگیر در علوم پزشکی، دارویی و درمانی. پیشرفت‌های خیره‌کننده و بازدارنده در بخش‌های نظامی و از هم مهم‌تر برداشتن گامی محکم برای پیوند دانش ایرانی با فضا.

ماهواره امید امروز نه فقط یک موشک و دستگاهی بی‌جان، بلکه روح عزت ایرانی است که همه جهان را خیره و به تحسینی غیرقابل انکار واداشت.

بی‌تردید سال 88 این مسیر با تکیه بر دانش بومی و همت دانشمندانمان با شتابی بیشتر طی خواهد شد.

سال 88 از سویی سال انتخابی سخت و دشوار برای سپردن سکان اداره کشور به رئیس‌جمهور منتخب در 22 خرداد است که می‌تواند سرنوشت بسیاری از رخدادهای حوزه‌های فرهنگ و سیاست  اقتصاد و بین‌الملل و ... را رقم بزند. بی‌تفاوتی در این عرصه همانقدر مضر است که رای بدون شناخت و فارغ از آینده‌نگری.

*‌*‌*‌

به نمایندگی از سوی همه همکارانم در روزنامه جام‌جم سال نو را به همه هموطنان و مخاطبان فهیم تبریک می‌گویم.

سفره‌های عیدتان پرباد از سبزی، صفای دل، لب‌های خندان، دل‌های بانشاط، نگاه‌های پرامید و دست‌هایی سرشار از مهربانی و سخاوت.

الهی حول حالنا الی احسن الحال